Sarışın Vampir No: 1 - Christopher Pike | Yorum & Alıntılar

Tutkunu olacağınız ve soluksuz okuyacağınız yepyeni bir macera

Aşk, Tutku, Heyecan ve Gizem

Bir insanın bunların üçüne birden değil, sadece birine sahip olabileceğini anladım. Eğer birini seviyorsan korku ya da nefreti bilmezsin. Korktuğun zaman, sevgi ya da nefreti hissetmene imkân yok. Ve nefret ettiğindeyse, hayatında sadece nefret olur.

Beni döndürdü ve sert bir şekilde öptü. Kanımın onunkiyle karışmış tadını bir kez daha aldım. "Sonsuza kadar yaşamaya devam edeceğiz," diye yemin etti. "Sadece evet demen yeterli. Evet demek zorundasın." Duraksadı ve evime doğru baktı. Bir kez daha söylemesine gerek yoktu; anlamını biliyordum. Yenilmiştim.
"Evet."
Bana sarılarak, "Beni seviyor musun?" diye sordu.
"Evet."
"Yalan söylüyorsun ama önemli değil. Çünkü zamanla seveceksin. Beni sonsuza kadar seveceksin."
O gece zamanın tümü kaybolmuş, tüm sevgiler lekelenmişti.

Şimdi ben böyle bir kitaba oturur, nasıl yorum yazarım.. İnanın bilmiyorum.

Hadi artık bit, bitttt diye diye bir hal oldum.

Açıkçası seri ile ilgili çok fazla insanın kafasını karıştıran yorumlar vardı. Ya çok beğenilmiş, ya da hiç beğenilmemiş. Orta halli duruma pek rastlamadım.

Bende bunu bildiğimden, seriye şans vermek istedim. Gittim serinin 4 kitabını da birlikte aldım. O dönemde daha 5. kitap henüz piyasaya çıkmamıştı. Yani konu vampir olunca ne kadar kötü olabilir ki diye düşünüyordum. Ah düşünmez olaydım. Eğer serinin sadece ilk kitabını almış olsaydım, okuması bittikten sonra direk bu seriden kaçardım. Elimde patladığını rahatlıkla söyleyebilirim.

Kitabı bitireseye kadar resmen işkence çektim. Hadi Gamze son 200 sayfa, son 50 sayfa diye diye anca bitirebildim.. 

Baş karakter, 5000 yaşındaki Sita için kelimelerimin tükendiğini düşünüyorum. Hayatımda okuduğum en ruhsuz karakterdi. 

Hemen ya herkesi seviyor ya da nefret ediyor. Affedersiniz ama kadının söylediği 'Seni Seviyorum' lafı bu kitapta o kadar çok yalama oldu ki.. Gına geldi bu kelimeleri onun ağzından duymaktan. Çünkü manasız. 'Ray, aşkım seni seviyorum' diyor hoooppp adam ölüyor. Sonra birkaç gün geçmeden Joey çıkıyor ortaya, O'na da aynı sözler. 

O kadar inandırıcılıktan uzak, saçma sapan bir karakterdi ki anlatamam.. Zaten heralde 5000 yılın getirdiği bir aşırı özgüven ile hafif narsistliğe kayması, Sita'ya katlanmamı daha da zorlaştırdı.

Kitapta hiç mi iyi bir şey yoktu? diye sorarsanız da eğer tek iyi olan şey Seymour karakteriydi. Ama maalesef kendisini öyle çok okuyamadık. 

Bu seriyi okuyan arkadaşlar, bana bir yardım edin.. Geriye kalan bu kitaplar nasıl okunur? 2 gündür can sıkıntısından patladım resmen.. -_-

Ah, tarih, insanoğlu geçmişine ait ne kadar aldatıcı ilgiye sahip. Ve yakın zamanda II. Dünya Savaşı sanki o dönemlere ait herhangi bir duygu yokmuşçasına hatırlanmasına rağmen bilim adamları yüzleri morarıncaya kadar tezlerinin gerçekliği konusunda tartışıyor. II. Dünya Savaşı'nın gerekliliğini savunan bazı tarihçiler, savaşın arkasındaki acıyı, kederi, açlığı ve umutsuzluğu göz ardı ediyorlar. Şu ölümlüler her şeyi ne kadar da çabuk unutuyor. Ben hiçbir şeyi unutmam. Kana susamış bir fahişe olan ben, şimdiye kadar varsa bile şerefli bir savaşa şahitlik etmedim.

***

Krişna flütünün dördüncü notasını çalmaya başladı. Bu nota kalbimi etkiledi; orada olan herkesin kalbini etkiledi. Kalbin içinde üç duygu bulunuyordu. Onları hissettim: Sevgi, korku ve nefret. Bir insanın bunların üçüne birden değil, sadece birine sahip olabileceğini anladım. Eğer birini seviyorsan, korku ya da nefreti bilmezsin. Korktuğun zaman, sevgi ya da nefreti hissetmene imkan yok. Ve nefret ettiğindeyse, hayatında sadece nefret olur.